Vár máltíð er at enda,og borðum berst nú av;at Tær vit okkum venda,sum alt tað góða gav;vit níga Tær til fótog bera Tær á munniav insta hjartans grunnilov, takk og prís ímót.
1. Vár máltíð er at enda,
og borðum berst nú av;
at Tær vit okkum venda,
sum alt tað góða gav;
vit níga Tær til fót
og bera Tær á munni
av insta hjartans grunni
lov, takk og prís ímót.
2. O, minst á hvønn, sum biður
teg, Gud, um dagligt breyð,
send miskunn tína niður
og mildna hvørs mans neyð;
o Gud, statt øllum hjá,
so øll við einum munni
títt navn vælsigna kunnu,
ja, lat tað vera svá!
3. For hjúnunum vit biðja:
tú signi teirra breyð,
tú teirra lívsverk styðja
í vælferð og í neyð!
Tín miskunn fylgi teim,
tú sjálvur vilt tey leiða,
tú dugna tað, tey eiga,
tú fjálgi teirra heim!
Kaffiløtan